نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین گفت: کالاهای صادراتی ما باید با ارزش افزوده بیشتر صادر شود و صادرات با ارزش افزوده بالا  مشروط بر اینکه ما کالای صادراتی تولید کنیم. مجیدرضا حریری در گفت و گو با پایگاه خبری و تحلیلی اگزیم نیوز با اشاره به اینکه دولت قصد دارد صادرات غیرنفتی را به 50 میلیارد دلار برساند و همچنین در خصوص تامین منابع مالی این طرح گفت: سالهای گذشته صادرات غیر نفتی ایران از نرخ رشد در خور قابل توجهی برخوردار بود در حالیکه شاهد رکورد 51 تا 52 میلیارد دلار در صادرات غیرنفتی بوده ایم.البته باید توجه داشت که حدود 55 درصد از صادرات غیرنفتی ما را میعانات گازی و پتروشیمی تشکیل می دهد.
وی ادامه داد: اگر بهای جهانی نفت رشد داشته باشد؛ در نتیجه میعانات ما می تواند چیزی در حدود 3 تا 4 میلیارد دلار سرمایه را تامین نماید. وی افزود: رقم 50 میلیارد دلار در حوزه صادرات غیر نفتی رقمی دست نیافتنی نیست. به گفته حریری سوالی که اینجا مطرح می شود این سوال است که ترکیب صادرات غیرنفتی ما چیست؟ در واقع در حال حاضر ترکیب صادرات غیرنفتی ما ترکیب درستی نیست. عمدتا از پتروشیمی و میعانات گازی تشکیل شده؛ یعنی 55 درصد صادرات غیرنفتی از میعانات گازی و 45 درصد باقیمانده شامل کالاهایی می شود که انرژی مستقیما بر آن ها نقش داشته و موثر است.
وی تاکید کرد: ما زمانی می توانیم به صادرات غیرنفتی خود افتخار کنیم که کالاهایی صادر کنیم متکی بر نیروی کار و تکنولوژی بومی ما باشد. به عبارت دیگر ارزش افزوده ناشی از کار یا فکر ایرانی باشد؛ این کالا، قابل رقابت در بازارهای جهانی خواهد بود؛ به‌خصوص در زمینه‌های مختلف ازجمله صنایع دستی. اگر دیگر محصولات هم از این روند پیروی کنند آنگاه به صادرات غیرنفتی واقعی دست پیدا خواهیم کرد. صادرات کالاهایی که به راحتی می توانند جای خود را در بازارهای هدف باز کنند.
وی تصریح کرد: نقش صادرات غیرنفتی در تحقق اهداف توسعه اقتصاد ملی و جایگزینی درآمدهای نفتی کشور از اهمیت بسیار بسزایی برخوردار است.اما مشکلی که دراین حوزه وجود دارد خود صادرات نیست بلکه معضل اصلی تولید محصولاتی است که قابلیت رقابت در بازارهای جهانی را ندارند.
نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین درخصوص اینکه آیا افزایش میزان صادرات غیرنفتی با وجود رشد اقتصادی زیر یک درصد امکان پذیر است یا خیر، گفت: معتقدم امکان پذیر است با توجه به اینکه به تازگی فازهای جدیدی از پارس جنوبی به بهره برداری رسیده است، شاهد افزایش ظرفیت میعانات گازی و پروشیمی خواهیم بود.
وی تاکید کرد: دستیابی به صادرات غیرنفتی 50 میلیارد دلار نیازمند برنامه ریزی دقیق و همه جانبه است. با نگاه به سالهای گذشته برای مثال سال 92 یا 93، زمانی که قیمت نفت در اوج بود رقم صادرات ما 52 میلیارد دلار بود.
وی افزود: البته لازمه صادرات پایدار و بلند مدت پرداختن به ایده های جدید است.
حریری در پاسخ به این سوال که محاسبه فرآورده ها و محصولات پالایشی در گروه صادرات غیرنفتی موجب ارزیابی بیش ازحد این صادرات می شود یا خیر، گفت: معتقدم میعانات گازی در گروه صادرات غیرنفتی قرار نمی گیرد درواقع این محصول حاصل چاه های گاز است نه چاه های نفت؛ اما چنین تقسیم بندی در حال اجراست.
وی ادامه داد: مفهوم دقیق صادرات یعنی هر کشور هر کالایی که می تواند تولید بفروشد. نفت هم از سرمایه های یک کشور محاسبه شده و از این قاعده مستثنی نیست. اگر بخواهیم دقیق تر به موضوع نگاه کنیم در کشورهای دیگر صادرات نفتی و غیرنفتی جمعا محاسبه می شوند.
وی تصریح کرد: فروختن نفت به عنوان صادرات مشکلی ندارد، اما درآمد و سود حاصل از فروش آن در کجا مصرف می گردد باید مشخص شود وگرنه بین فروش نفت خام و سنگ آهن خام یا سنگ های ساختمانی فرق چندانی وجود ندارد.
این عضو اتاق بازرگانی ایران گفت: دولت باید تدابیری اتخاذ کند تا صادرات نفتی و غیرنفتی به صورت جداگانه محاسبه نشود و در این امر تمام تلاش و جدیت خود را به کار ببندد.البته صنعت پتروشیمی هم از کمبود تکنولوژی رنج می برد و نیازمند سرمایه گذاری بر روی این بخش است. در واقع هر چه سرمایه گذاری روی محصولات بالادستی بیشتر باشد ارزش افزوده بیشتری بدست خواهیم آورد. این عملکرد ما در حوزه صادرات به معنی صادر کردن سوبسید انرژی است تا صادرات واقعی.